Bilcümle, Türkçede “bütün” anlamında kullanılan eski bir terimdir. Bu kelime, bir şeyin tamamını, hepsini veya her şeyini ifade etmek için kullanılır. Bilcümle, özellikle edebi dilde veya eski metinlerde sıkça rastlanan bir ifadedir ve herhangi bir şeyin eksiksiz bir şekilde var olduğunu belirtir.
Bilcümle ve Hukukta Kullanımı
Hukuki dilde bilcümle, tüm veya bütün anlamlarında kullanılabilir. Bu terim, bir belge, sözleşme veya anlaşma içinde herhangi bir eksiklik bulunmadığını, her şeyin tam olarak ve eksiksiz olduğunu ifade etmek için tercih edilebilir.
Örnek Kullanım:
“Taraflar, bilcümle şartları kabul etmiş ve sözleşmeyi imzalamışlardır.”
Burada, bilcümle ile tüm şartların eksiksiz bir şekilde kabul edildiği vurgulanmıştır.
Bilcümle’nin Kullanıldığı Durumlar
Sözleşmelerde ve Anlaşmalarda: Tarafların, belirli bir konuda tam ve eksiksiz bir anlaşmaya vardıkları ifade edilir. Bilcümle, her bir maddeyi ve şartı kapsayan bir durum olarak kullanılır.
Edebi Metinlerde: Bilcümle, bütünlük veya tamlık ifade etmek için kullanılır. Özellikle eski metinlerde, bir olayın ya da durumun tamamı anlatılırken bilcümle ifadesi yer alır.
Günlük Dil: Bilcümle, bütün anlamında günlük dilde de kullanılabilir, ancak daha yaygın olarak eski metinlerde yer alır.
Sonuç
Bilcümle, bütün veya tamamı anlamına gelir ve eksiksiz bir durumu ifade etmek için kullanılır. Hukukta bu terim, her şeyin ve tüm şartların yerine getirildiği ve hiçbir eksiklik olmadığı durumlarda kullanılabilir. Edebi ve eski dilde yaygın olsa da, günümüzde de belirli durumlarda tercih edilebilir.